Przepisów prawnych, które trzeba uwzględnić w Europie, jak również poza jej granicami jest wiele, i tak samo liczne są regulaminy i certyfikaty bezpieczeństwa. Prasy krawędziowe są częścią tego typu maszyn, gdzie wchodzi w grę wiele różnych przepisów w zależności od typu urządzenia zabezpieczającego używanego w maszynie. Spróbujmy zrozumieć znaczenie i obszar stosowania przepisów ustawodawczych, jak również dekretów, kto musi się im podporządkować i w jakim stopniu może to pomóc w zakresie wyboru pras krawędziowych.
Przede wszystkim to konstruktorzy maszyn są pierwszymi zainteresowanymi i zaangażowanymi w kwestię praw i certyfikatów: jak już wybraliśmy prasę krawędziową musimy się zastanowić czy spełnia ona wymagania i standardy, których prawa czy regulaminy wymagają. W tym celu sprawdziliśmy w podręczniku Inail (były Ispesl) kwestię bezpieczeństwa w użytkowaniu pras krawędziowych (Cechy funkcjonalności i bezpieczeństwa urządzeń ochrony przestrzeni roboczej w hydraulicznych prasach krawędziowych). Ustawodawstwo jest stworzone z przepisów prawa państwa, które już działają (w tym przypadku odnosimy się do “Dekretu Prezydenta Republiki z dnia 27 kwietnia 1955 n. 547 “Przepisy dotyczące zapobiegania wypadkom przy pracy”), jak również transpozycji dyrektyw europejskich i przekształconych ustaw, które odnoszą się do dziedziny maszyn, gdzie obecność maszyn pracujących w obróbce metali na zimno jest znacząca.
Zawartość poniższego Dekretu odnosi się do Dekretu Prezydenta Republiki 547/55 do pras krawędziowych, a bardziej ogólnie do tytułu IV “Specjalne przepisy bezpieczeństwa dla poszczególnych maszyn”, w rozdziale VI “Prasy i gilotyny”:
Konstruktor jest zatem zobligowany do produkowania maszyn, które są zgodne z podstawowymi wymaganiami bezpieczeństwa, ale podkreślamy, że dokument standardu technicznego jest obowiązkowy tylko jeśli jest o nim wzmianka w prawie, w przeciwnym razie producent może umieścić tę regułę na zasadzie dobrowolności. Zobaczymy później jakie są systemy i technologie, nad którymi Włochy i cała Wspólnota Europejska intensywnie pracuje jeśli chodzi o prawodawstwo.
Ile różnych systemów tyle za i przeciw. To, co mówiliśmy wcześniej o normach i rozporządzeniach przekłada się na technologię. Jeśli chodzi o bariery fotoelektryczne to ograniczenia w zastosowaniu pojawiają się w przypadku części i skrzynek małych rozmiarów, istnieje bowiem możliwość odbicia wiązek podczerwieni gdy używa się arkuszy odblaskowej blachy. Ponadto pojawia się niebezpieczeństwo dla operatora w przypadku błędnego nastawienia punktu muting - zahamowania (lub blanking - zatajenia). Natomiast zaletami są: podwyższona ochrona, możliwość pracy z barierą w pionie lub w poziomie i z narzędziem każdego rodzaju. Dla systemów laserowych, które się poruszają z belką poprzeczną zaletą jest właśnie możliwość pracy z małymi elementami i skrzyneczkami a ograniczenia w zastosowaniu odnoszą się do wysokiego punktu zatajenia lub utrzymania bezpiecznego dystansu w szczególnych warunkach pracy. Tutaj niebezpieczeństwo pojawia się w przypadku wymiany stempli.
Wśród systemów monitorowania przytwierdzanych do stołu prasy krawędziowej jest monitorowanie laserowe, które, tak, jak monitorowanie świtałem niekonsekwentnym, o którym będzie później, nie jest reprezentatywne i nie wpisuje się w artyzm tych maszyn. Pierwszy system nie gwarantuje całkowitej ochrony strefy zagrożenia, obliguje do częstych regulacji pozycji wiązki, a w przypadku blach lekko pofalowanych regulacja jest bardzo trudna. Monitoring niekonsekwentnym światłem natomiast posiada wiązkę podczerwieni, która może zostać odbita od blachy będącej w obróbce i w konsekwencji rozbieżność wiązki nie gwarantuje poprawnego funkcjonowania Tx-Rx.